الف: روش‌های سلبی:

 یک: حضور نیافتن دکتر روحانی و وزیران پیشنهادی در مجلس! به نظر می‌رسد اگر دکتر روحانی و وزیران پیشنهادی در مجلس نباشند، نمایندگان هم سر جای خود می‌نشینند و بلند نمی‌شوند. این کار تا 60 درصد از رفت‌وآمد نمایندگان کم می‌کند!

 دو: استفاده از کمربند ایمنی در صندلی‌ها! نمایندگان همان‌طور که هنگام سوار شدن به ماشین یا هواپیما کمربند می‌بندند، باید در صحن هم ببندند. برای جلوگیری از باز کردن کمربندها توصیه می‌شود پلیس راهور تهران بزرگ در صحن حضور داشته باشد و نمایندگان خاطی را جریمه کند!

 سه: بستن راهروهای صحن با نفربر یا زره‌پوش. از ساعت 8 صبح تا 8 شب؛ به طوری که تردد فقط با اعلام آقای لاریجانی امکان‌پذیر باشد!

 چهار: اگر سه روش قبلی جواب نداد، پیشنهاد می‌شود برای این‌که نمایندگان مجلس سر جای خود بنشینند و سخنان موافقان و مخالفان و نامزدهای وزارت را گوش کنند، یگان گشت ارشاد به همراه نیروی زمینی ارتش و یک هنگ از نیروی‌های ویژه اقدام سریع و کلاه‌سبزها در حیاط مجلس برای هر گونه اقدام عملی حضور داشته باشند!

 ب: روش‌های ایجابی:

 یک: در پایان هر جلسه به سه نفر از نمایندگانی که بیش‌ترین زمان را روی صندلی نشسته‌اند، جوایزی نفیسی اهدا شود!

 دو: نمایندگان برتر در حوزه‌ی نشستن بر روی صندلی، به برنامه‌ی نود تلویزیون دعوت شوند!

 سه: نمایندگانی که بیش‌ترین دقایق نشستن بر روی صندلی را دارند، به عنوان معاون وزیر انتخاب شوند!

 چهار: نمایندگانی که بیش‌ترین دقایق نشستن بر روی صندلی را دارند، مستقیم و بدون رأی‌گیری به دوره‌ی بعدی مجلس راه پیدا کنند!

 بدیهی است که با انجام این روش‌ها، ممکن است همچنان برخی از نمایندگان نظم جلسه را رعایت نکنند. در آن صورت دو راه باقی می‌ماند؛ راه اول قطع پخش تلویزیونی جلسه‌هاست و راه دوم، جمع کردن تمام صندلی‌های مجلس؛ ‌چون وقتی صندلی نباشد، کسی از نمایندگان توقع نشستن ندارد!

 باقی بقای‌تان! 

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی